De schaduw in ons: "Zwart als donker" en de donkere kant van de menselijke ziel

door Fiorella Franchini

De meesten van ons doen er alles aan om het beeld dat we willen zijn te beschermen. Toch heeft onze persoonlijkheid een "donkere kant", die bestaat uit emoties en primitieve, negatieve instincten zoals woede, afgunst, hebzucht en egoïsme. Dit soort dubbele persoonlijkheid huist in ieder van ons; de ene is openlijk en openbaar, de andere is verborgen in het onderbewustzijn en wordt de "Schaduw" genoemd. Volgens Carl Gustav Jung is de Schaduw het archetype dat het afgewezen en bedreigende deel van het Zelf vertegenwoordigt, waar alle aspecten die we afwijzen of als sociaal onwenselijk beschouwen, worden gedegradeerd tot een ware "opslagplaats" van oncontroleerbare instincten.

" Black as Dark ", uitgegeven door Homo Scrivens, onderzoekt dit verstoten Zelf aan de hand van de verhalen van drie meesters van de noir: Franco Forte , Diego Lama en Letizia Vicidomini . Duistere, gewelddadige en wrede verhalen roepen, ondanks hun verschillende stijlen en omgevingen, effectief en verrassend de donkerste krochten van de menselijke ziel op.

In zijn korte verhaal " Smetti di guardare " omverwerpt Franco Forte de clichés van het misdaadgenre en draait hij de klassieke rollen van de dominante vader, de manipulatieve vrouw en de rebelse zoon om. Het verhaal draait om een ​​machtige criminele familie, omschreven als een "perfect disfunctioneel gezin", waar de relationele dynamiek wordt gekenmerkt door voortdurende conflicten, mishandeling en manipulatie. De erotiek is ongezond en verontrustend, en de relaties zijn pijnlijk en gewelddadig.

Diego Lama's " Lockdown " katapulteert de lezer mee op een "kleine reis door de tijd" in een donker en verlaten Napels. De stad is gehuld in een griezelige, verontrustende stilte. De hoofdpersoon is agent Cimmino Gaetano, een politieagent die orde en discipline belichaamt. Het verhaal dompelt ons onder in zijn donkerste gedachten en laat de lezer achter met een bitterzoet einde.

Letizia Vicidomini's " I teatranti " volgt Eleonora Pinto en Francesco D'Alessio, een Napolitaans middenklassekoppel met een passie voor theater. Ter voorbereiding op een komedie over de relatie van een stel, nodigt de regisseur hen uit om hun eigen huwelijksleven te verkennen. Dit proces zal "een afgrond van geheimen, leugens en kleine, gigantische alledaagse gruwelen" blootleggen.

De Schaduw, deze "onwelkome gast" in onszelf, dringt schijnbaar onberispelijke levens binnen, heilige intimiteiten, en schuilt achter goede manieren en beleefdheid. In " Black as Darkness " overdrijven de auteurs de donkerste kenmerken van het noir-genre en richten ze zich op de zelfdestructieve aard van de hoofdpersonen, slachtoffers van hun eigen Schaduw in uitzichtloze situaties.

De taal is uiterst realistisch, direct en essentieel , met als doel een rauwe en dramatische realiteit te beschrijven. Elk verhaal grijpt de lezer mee in een hypnotiserende draaikolk, want wat we allemaal afwijzen en verbergen, vinden we juist in deze pagina's. De verhalen weerspiegelen onze Schaduw en vergemakkelijken de herkenning ervan. De verhalen presenteren zich op een onaangename manier, om ons een glimp te laten opvangen van onze meest verborgen innerlijke wereld, gemaakt van licht en duisternis, goed en kwaad. Zoals filosoof Roberto Peregalli stelt: " De schaduw, net als stof, is onze verborgen diepte. We willen hem uitwissen... ", maar we moeten genoegen nemen met een "eeuwige middag", in de voortdurende zoektocht naar een voorouderlijk en onuitsprekelijk evenwicht.